حساب بانکی متعدد دانشگاه‌های علوم پزشکی جهت فرار از نظارت ...

غلامحسین رضوانی، عضو کمیسیون بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مجلس شورای اسلامی، در گفت‌وگو با خبرگزاری سایت اینک (Siteinc.ir)، در مورد دلیل استنکاف دانشگاه‌های علوم پزشکی در بیمارستان به حساب واحد خزانه گفت: دانشگاه‌های علوم پزشکی و وزارت بهداشت و درمان، جزو بزرگترین مجموعه‌ها و جزو پرمصرف‌ترین بخش‌های بودجه‌بگیر کشور می باشند و حدود 1 ششم الی 1 هفتم بودجه دولت، به وزارت بهداشت و درمان تعلق می‌گیرد و بخش عمده‌ای از این بودجه، مربوط به دانشگاه‌های علوم پزشکی هست.

وی در ادامه افزود: از سوی دیگر، ما در قانون موظف هستیم که تمام این درآمدها را در حساب واحد خزانه متمرکز کنیم و تمام کسانی که می‌خواهند بر مبنای بودجه‌ی مصوب هزینه کنند، باید از خزانه دریافتی داشته باشند؛ یعنی درآمدها به خزانه واریز می‌گردد و هزینه‌ها نیز از حساب واحد خزانه دریافت می‌گردد.

این نماینده مجلس توضیح داد: وقتی که حساب‌های بانکی دانشگاه‌ها بسیار متعدد باشد، نمی‌توان اطلاعاتی از دخل و خرج آنها داشت.

دانشگاه‌های علوم پزشکی تعداد زیادی حساب فرعی تشکیل داده‌اند.

این مسئله باعث می‌گردد که کنترل حساب واحد خزانه بر عملکرد این دانشگاه‌ها برقرار نباشد.

رضوانی در ادامه بیان کرد: بنابراین الزاماً باید تمام به این سمت برویم که حساب واحد و متمرکز خزانه را اجرایی کنیم و ارگان‌های دولتی درآمدهایشان را در آنجا تجمیع کنند و هزینه‌کردهایشان را نیز از آنجا بگیرند.

وی توضیح داد: با قوانینی که برخی از از ارگان‌ها از جمله دانشگاه‌های علوم پزشکی برای خودشان ایجاد کرده‌اند، از اجرای حساب واحد خزانه شانه خالی می‌کنند.

البته مجلس از بازوی نظارتی خود برای حل این مشکل کمک خواهد گرفت؛ یعنی مجلس ارگان‌های متخلف را از طریق سوال و استیضاح وادار خواهد کرد که قانون حساب خزانه را پیگیری و اجرایی کنند.

عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، در پاسخ به این سوال که آیا استدلال دانشگاه‌های علوم پزشکی در مورد هیأت امنایی بودن و عدم ضرورت پیوستن به حساب واحد خزانه منطقی‌ست؟ گفت: در اینجا 1 اشتباه صورت گرفته است؛ معنا و مفهوم هیئت امنایی بودن نظارت بر هزینه‌کرد دانشگاه‌ها صرفاً در چارچوب آن بخش از کارهای آموزشی، تحقیقی و پژوهشی دانشگاه‌ها محدود می‌گردد و این مسئله ارتباطی با بخش اقدامات درمانی دانشگاه‌ها ندارد.

ضمن اینکه باید تاکید کرد که در دانشگاه‌های علوم پزشکی، بخش عمده‌ای از درآمدها ربطی به حوزه آموزشی آنها ندارد و اکثریت آن مربوط به حوزه درمانی هست.

رضوانی گفت: هیئت امنایی بودن دو وجه دارد؛ 1 وجه آن هست که دانشگاه‌ها زیر نظارت هیأت امنای خودشان می باشند و نظارتی بر آنها صورت نمی‌گیرد.

وجه دیگر نیز آن هست که چون هیئت امنایی می باشند، پس باید هزینه‌هایشان را نیز خودشان تأمین کنند؛ در حالی که این درست نیست و دانشگاه‌ها بودجه دولتی نیز دریافت می‌کنند.

وی در انتها اذعان داشت: ضمن اینکه در بحث هیئت امنایی نیز دانشگاه‌ها نمی‌توانند در کسب درآمدها آزادی عمل بخواهند، ولی وقتی نوبت به هزینه‌کردها برسد، بگویند که کمبود منابع دارند و دولت باید کسری آنها را جبران کند؛ یعنی نمی‌توانند بخشی از قانون هیأت امنایی بودن را استفاده کنند و بخش دیگر را نادیده بگیرند.